อดีตกาล, อดีตสมัย หมายถึง [อะดีดตะกาน, ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
[อะดีดตะกาน, ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
[อะดีดตะชาด, ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.
[อะดีดตะชาด, ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.
[อะดุน, อะดุนละยะ, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ,ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
[อะดุน, อะดุนละยะ, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ,ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
[อะดุน, อะดุนละยะ, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ,ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
[อะติ] คํานําหน้าคําที่มาจากบาลีและสันสกฤตให้มีใจความว่าพิเศษ, ยิ่ง, มาก, เลิศล้น; ผ่าน, ล่วง, พ้นเลยไป, เขียนเป็น อดิก็มี. (ป., ส.).